بهترين زمان براى ازدواج زمانى است كه دختر و پسر تمايلات جنسى را درك مى كنند و شرايط مهيايي براي زندگي مشترك دارند. هرگاه بلوغ جنسى حاصل شد و امكان مهار آن نبود، بايستى زمينه پاسخگويى شايسته و بايسته آن كه ازدواج است مهيا شود.
پرسش: به نظر شما سن ازدواج در اسلام چند سالگي است؟
پاسخ: پرسشگر گرامي؛ از اينکه اين مجموعه را پاسخگوي خود قرار داديد صميمانه سپاسگزاريم.
مسأله ازدواج يكي از مهمترين تصميماتي است كه هر جواني بايد در زندگي اش بگيرد و اگر در اين انتخاب و تصميم بسيار مهم، درست و منطقي عمل كند آينده روشني را براي خود رقم زده است و الا تا آخر عمر، خودش را سرزنش مي كند كه چرا ... ؟ لذا با توجه به اهميت اين امر لازم است كه فرد تمام تلاش خود را بكند تا انتخاب مناسبي داشته باشد.
يكى از برجسته ترين ويژگى هاى احكام اسلامى آن است كه هيج نياز و غريزه اى را بى پاسخ نگذاشته است و زمينه تأمين آن را به بهترين صورت فراهم كرده است. اسلام در اولين فرصتى كه دختر و پسر تمايل جنسى را احساس مى كنند و از نظر جنسى آماده آميزش با جنس مخالف مى شوند، امكان برآورده شدن معقول اين تمايلات را توصيه كرده است.
در روايتى از رسول مكرم اسلام صلى الله عليه وآله ملاك سن ازدواج در ضمن تشبيه زيبايى ارائه مى گردد. هرچند در اين روايت، سخن از زمان ازدواج دختران است اما مي تواند ملاكي براي پسران نيز باشد: «إِنَّ الْأَبْكَارَ بِمَنْزِلَةِ الثَّمَرِ عَلَى الشَّجَرِ إِذَا أَدْرَكَ ثِمَارُهَا فَلَمْ تُجْتَنَ أَفْسَدَتْهُ الشَّمْسُ وَ نَثَرَتْهُ الرِّيَاحُ وَ كَذَلِكَ الْأَبْكَارُ إِذَا أَدْرَكْنَ مَا يُدْرِكُ النِّسَاءُ فَلَيْسَ لَهُنَّ دَوَاءٌ إِلَّا الْبُعُولَةُ وَ إِلَّا لَمْ يُؤْمَنْ عَلَيْهِنَّ الْفَسَادُ لِأَنَّهُنَّ بَشَر(وسائل الشيعة، ج 23، 61/20 باب استحباب تعجيل تزويج البنت عند بلوغها و تحصينها بالزوج ص: 61) «دوشيزگان مانند ميوه بر درخت هستند زمانى كه برسند بايد آنان را چيد وگرنه حرارت خورشيد و وزش بادها تباهشان مى كند، زمانى كه دوشيزگان آنچه را كه زنان «از غريزه جنسى» درك مى كنند حس كنند دوايى جز شوهر كردن ندارند و در غير اين صورت فاسد و آلوده مى شوند زيرا آنها نيز بشر هستند.»
در روايت فوق سن خاصى براى ازدواج تصريح نشده است بلكه بهترين زمان براى ازدواج زمانى است كه دختر و پسر تمايلات جنسى را درك مى كنند و شرايط مهيايي براي زندگي مشترك دارند. هرگاه بلوغ جنسى حاصل شد و امكان مهار آن نبود، بايستى زمينه پاسخگويى شايسته و بايسته آن كه ازدواج است مهيا شود.
پس، درباره زمان و سن مناسب ازدواج، چند نكته را بايد در نظر داشت:
1- ازدواج، زمان صد در صد معين شده و ثابتي براى همه انسان ها ندارد.
2- سن ازدواج هميشه تابع نيازهاى فردى نيست بلكه از نيازهاى اجتماعى و نوعى نيز متأثر مى گردد.
با توجه به اين دو نكته خاطرنشان مى سازد كه اگر شخصى به واسطه ازدواج نكردن به گناه آلوده مى شود، بايد به منظور حفظ پاكى و عفت كه تنها نشان كرامت انسانى است ازدواج كند، لذا سن خاص ندارد و هيچ چيزى [مانند تحصيل، بيكارى و ...] نمى تواند مانع آن شود چون هزينهاى كه در برابر آن پرداخت مى شود يعنى پاكى، بسيار گران است.
3- براى افرادى كه به وسيله ازدواج نكردن به گناه آلوده مى شوند ازدواج نمودن واجب است و بر اساس اين معيار، زمان و سن خاص را نمى توان معرفى نمود. هر زمانى و در هر سنى كه آدمى از حفظ گوهر پاكى عاجز گردد به گونه اى كه على رغم تمهيد مقدمات و رعايت اصول اخلاقى و احكام فقهى همچنان از تيررس شيطان در امان نباشد و از تهديد نفس اماره و آلوده شدن مصون نباشد بايد ازواج كند.
4ـ عامل ديگر رسيدن به بلوغ جنسى، رشد فكرى، اجتماعى و اخلاقى است يعنى هر چند كه آدمى بتواند غرائز خود را كنترل كند و خواهش‌هاى گذرا او را تهديد ننمايد اما وقتى به رشد فكرى و عقلى و اجتماعى و اخلاقى دست يافت جهت بقاى نسل آدمى و رشد شخصيت خود و تكامل اخلاقى و معنوى خويش، ازدواج ضرورت پيدا مى كند. در اين جا نيز نمى توان بصورت قطعى سن معينى را بيان نمود.البته با توجه به پايين آمدن سن بلوغ، دختران و پسران هرچه زودتر (البته در صورت فراهم بودن شرايط لازم) اقدام به تشكيل آشيانه مشترك دهند لذا به نظر مي‌رسد ازدواج براي دختران در ابتداي دانشجويي و پسران در اواخر دوره تحصيلي، مناسب باشد.
منتظر مكاتبات بعدي شما هستيم.
برگرفته از سایت پرسمان
این سایت با نظارت اداره تبلیغ اینترنتی معاونت تبلیغ حوزه های علمیه فعالیت نموده و تمامی حقوق متعلق به این اداره می باشد.