اَللهُمَّ اِنّى
قَصَدْتُ اِلَيْكَ بِاِخْلاصِ تَوْبَةٍ نَصُوحٍ وَ تَثْبيتِ عَقْدٍ صَحيحٍ وَ دُعاءِ قَلْبٍ قَريحٍ
وَ اِعْلانِ قَوْلٍ صَريحٍ اَللهُمَّ فَتَقَبَّلْ مِنّى مُخْلَصَ التَّوْبَةِ وَ اِقْبالَ سَريعِ الْاَوْبَةِ وَ
مَصارِعَ تَخَشُّعِ الْحَوْبَةِ وَ قابِلْ رَبِّ تَوْبَتى بِجَزيلِ الثَّوابِ وَ كَريمِ الْمَئابِ وَ
حَطِّ الْعِقابِ وَصَرْفِ الْعَذابِ وَ غُنْمِ الْاِيابِ وَ سِتْرِ الْحِجابِ وَامْحُ اللهُمَّ ما
ثَبَتَ مِنْ ذُنُوبى وَاغْسِلْ بِقَبُولِها جَميعِ عُيُوبى وَاجْعَلْها جالِيَةً لِقَلْبى شاخِصَةً
لِبَصيرَةِ لُبّى غاسِلَةً لِدَرَنى مُطَهِّرَةً لِنِجاسَةِ بَدَنى مُصَحِّحَةً فيها ضَميرى
عاجِلَةً اِلىَ الْوَفاءِ بِها بَصيرَتى،
خدايا به اخلاص، آهنگ تو را كرده ام، براى توبه خالصانه، و پايدارى پيمان راستين، و دعاى دل ريش، و آشكار كردن گفتار صريح، خداى از من بپذير توبه
بى آلايش، و روى آوردن شتابان بازگشت به سوى خود، و افتادن گاه هاى كرنش گناه را، پروردگارا توبه ام را به
پاداش شايان، و بازگشتى كريمانه، و فرو ريختن كيفر، و بازگرداندن عذاب، و بهره بازگشت و پرده پوشى
مقابله كن، و محو كن خدايا آنچه از گناهانم ثبت شده، و همه عيوبم را به پذيرش توبه بشوى، و قرار بده توبه ام
را جلادهنده دلم، روشن كننده ديده خردم، شستشودهنده ناپاكى ام، پاك كننده آلودگى تنم، درست كننده نهادم، به وسيله آن شتابان كن به جانب وفا بصيرتم را،
وَاقْبَلْ يا رَبِّ تَوْبَتى فَاِنَّها تَصْدُرُ مِنْ
اِخْلاصِ نِيَّتى وَ مَحْضٍ مِنْ تَصْحيحِ بَصيرَتى وَاحْتِفالٍ فى طَوِيَّتى وَاجْتِهادٍ
فى نَقاءِ سَريرَتى وَ تَثْبيتٍ لاِِنابَتى وَ مُسارَعَةً اِلى اَمْرِكَ بِطاعَتى وَاجْلُ
اللّهُمَّ بِالتَّوْبَةِ عَنِّى ظُلْمَةَ الْاِصْرارِ وَامْحُ بِها ما قَدَّمْتُهُ مِنَ الْاَوْزارِ وَاكْسُنى
لِباسَ التَّقْوى وَ جَلابيبَ الْهُدى فَقَدْ خَلَعْتُ رِبْقَ الْمَعاصى عَنْ جَلَدى وَ
نَزَعْتُ سِرْبالَ الذُّنُوبِ عَنْ جَسَدى مُسْتَمْسِكاً رَبِّ بِقُدْرَتِكَ مُسْتَعيناً عَلى
نَفْسى بِعِزَّتِكَ مُسْتَوْدِعاً تَوْبَتى مِنَ النَّكْثِ بِخَفْرَتِكَ مُعْتَصِماً مِنَ الْخِذْلانِ
بِعِصْمَتِكَ مُقارِناً بِهِ لا حَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلاّ بِكَ
قبول كن پروردگارا توبه ام را، به درستى كه برمى آيد از
خلوص نيّتم، و محض درستى بصيرتم، و روشنى همه جانبه انديشه ام، و كوشش در نظافت
باطنم، و پايدار نمودن بازگشتم، و شتافتن به سوى فرمانت به طاعتم، و از من خدايا به وسيله تو به تاريكى
پافشارى بر گناه را دور كن، و به آنچه از بارهاى گران پيش انداختم محو گردان، و به من لباس تقوا، و جامه هاى هدايت
بپوشان، من به حقيقت بند نافرمانى ها را از پوستم بركشيدم.
و پيراهن گناهان را از پيكرم بر كندم،
درحالى كه پروردگارا به قدرتت چنگ زننده ام، و به عزّتت بر خويشتن كمك خواهم، و به پناهت توبه ام را از شكستن
وديعه گذارم، به عصمتت از خوار شدن دست آويزم، قرين كنم آن را به «نيرو و جنبشى نيست بجز به وسيله تو» .