مقدمه: کسب اطلاعات در زمينه وسعت و شيوع اختلالات رفتاري کودکان و عوامل زمينه ساز آن به منظور ارتقاي خدمات روان شناسي و ايجاد معيارهاي پيشگيري کننده در زمينه سلامت ذهني و رواني کودکان اساسي است. مطالعه حاضر با هدف تعيين توزيع فراواني مشکلات رفتاري کودکان سن مدرسه شهر گرگان و عوامل اپيدميولوژيک مرتبط با آن در سال 1384-85 صورت گرفته است.
روش: مطالعه مقطعي حاضر بر روي 2600 کودک دبستاني شهر گرگان صورت گرفت. روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه استاندارد راتر والدين بود که پس از مراجعه به مدارس، فرم والدين به منازل ارسال و پس از تکميل شدن توسط والدين جمع آوري شد. بر اساس مطالعات انجام شده در داخل کشور و روايي و پايايي ابزار نقطه برش پرسشنامه 13 در نظر گرفته شد و کودکاني که امتياز مساوي يا بالاتر از 13 داشتند، مبتلا به اختلال رفتاري در نظر گرفته شدند. اطالعات جمع آوري شده با کمک جدول توزيع فراواني و شاخص هاي مرکزي و پراکندگي، توصيف و با استفاده از تست هاي آماري X2 و odds-ratio تحليل گرديد.
يافته ها: بر اساس نتايج، اکثر واحدهاي پژوهش را دختران (%52.8)، فرزند اول با ميانگين سني 9.25±1.5 سال داراي دو والد (%94.5) محصل در مدارس دولتي (%72.7) تشکيل مي دادند. با توجه به نقطه برش در نظر گرفته شده %18.4 کودکان به اختلال رفتاري مبتلا بودند. بين بروز اختلال رفتاري و تک والد بودن، سکونت در خانواده هاي پرجمعيت و کم درآمد، سابقه بحران طي سال اخير، شغل و سطح تحصيلات والدين و محل تحصيل کودکان ارتباط آماري و معناداري وجود داشت (p<0.05).
نتيجه گيري: با توجه به اينکه شيوع اختلال رفتاري در مطالعه حاضر در مقايسه با بسياري از مطالعات انجام شده بالاتر است علت يابي و ارايه خدمات آموزشي و مشاوره اي ضروري به نظر مي رسد. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /?>