برای تبلیغ به روستایی رفته بودم ،پیرمردی که شغلش دامداری بود، نقل می کرد:
پیرمرد می گفت:
گرگی در اتاقکی در آغل گوسفندان ما زاییده بود و سه چهار توله داشت واوائل کار به طور مخفیانه مرتب به آنجا رفت و آمد می کرد و به بچه هایش می رسید ، چون آسیبی به گوسفندان نمی رساند وبه خاطر ترحم به این حیوان و بچه‌هایش، او را بیرون نکردیم، ولی کاملاً او را زیر نظر داشتم.
این ماده گرگ به شکار می ر فت و هر بار مرغی، خرگوشی ، بره‌ای شکار می کرد و برای مصرف خود و بچه‌هایش می آورد.
اما با اینکه رفت آمد او از آغل گوسفندان بود، هرگز متعرض گوسفندان ما نمی شد.
ما دقیقاً آمار گوسفندان و‌بره های آنها را داشتیم وکاملا" مواظب بودیم، بچه‌ها تقریبا‌ً بزرگ شده بودند.
یک‌بار و در غیاب ماده گرگ که برای شکار رفته بود، بچه‌های او یکی از بره‌ها را کشتند!
ما صبرکردیم، ببینیم چه اتفاقی خواهد افتاد؛ وقتی ماده گرگ برگشت و این منظره را دید، به بچه‌هایش حمله‌ور شد؛ آنها را گاز می گرفت و می زد و بچه‌ها سر و صدا و جیغ می کشیدند و پس از آن نیز همان روز آنها را برداشت و از آغل ما رفت.
روز بعد، با کمال تعجب دیدیم، گرگ، یک بره ای شکار کرده و آن را نکشته و زنده آن را از دیوار آغل گوسفندان انداخت رفت.»
نتیجه ی اخلاقی:
این یک گرگ است و با سه خصلت:
درندگی
وحشی‌بودن
و حیوانیت
شناخته‌می شود
اما می فهمد، هرگاه داخل زندگی کسی شد و کسی به او پناه داد و احسان‌کرد به او خیانت نکند و اگر ضرری به او زد جبران نماید
هر ذاتی رو میشه درست کرد،جز ذات خراب....!!
دیدگاه‌ها (4 دیدگاه)
برای ارسال دیدگاه وارد شوید.