شعر فلسفی سنگین

منزل عشق از جهانی دیگر است
مرد عاشق را نشانی دیگر است
بر سر  بازار سربازان عشق

زیر هر داری جوانی دیگر است

کاین جماعت را نشانی دیگر استبر دل مسکین هر بیچاره ایشاه را گنج نهانی دیگر استاین گدایانی که این دم میزنندهر یکی صاحبقرانی دیگرست

برچسب‌ها:

,

,

,

,

نوشته شده در  یکشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۲ساعت 2:35  نگارنده : داریوش | 

پارسیان در زمان شاهنشاهی کورش اندازه میان بردگی و آزادگی را نگاه می داشتند. از اینرو نخست خود آزاد شدند و سپس سرور بسیاری از ملتهای جهان شدند. در زمان او (کورش بزرگ) فرمانروایان به زیر دستان خود آزادی میدادند و آنان را به رعایت قوانین انسان دوستانه و برابری ها راهنمایی می کردند. مردمان رابطه خوبی با پادشاهان خود داشتند از این رو در موقع خطر به یاری آنان می شتافتند و در جنگ ها شرکت می کردند. از این رو شاهنشاه در راس سپاه آنان را همراهی می کرد و به آنان اندرز می داد. آزادی و مهرورزی و رعایت حقوق مختلف اجتماعی به زیبایی انجام می گرفت.

افلاطون - (۳۴۷ تا ۴۷۷ پیش از میلاد)

برچسب‌ها:

,

,

,

,

,

,

,

,

,

,

,

,

,

,

نوشته شده در  پنجشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۱ساعت 0:31  نگارنده : داریوش | 

жжжжжжжжжжжжжжжжжжжжж

" بر روی بالشـی كه از مــرگ پرنده ها پـر است

نمی تـوان خواب پــرواز را دیـد "

жжжжжжжжжжжжжжжжжжжжж

برچسب‌ها:

,

,

,

نوشته شده در  یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱ساعت 20:19  نگارنده : داریوش | 

من از رنگ قرمز آسمان می ترسم

من از قهر پروردگارمن از خشم روزگار می ترسماز واژه های تلخ ...

نوشته شده در  جمعه ۲۶ آبان ۱۳۹۱ساعت 5:54  نگارنده : داریوش | 

برام از خاطره سنگری بساز<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /?>

بید بی ریشه رو شن باد میبره
نسل بی گذشته رو خاک غریب

مثل شخم کهنه از یاد میبره

نوشته شده در  سه شنبه ۲۳ آبان ۱۳۹۱ساعت 4:6  نگارنده : داریوش | 

باور ما  در ابتدای هركار دشواری تنها عاملی است که پيروزي نهایی مان را تضمین می کند.

نوشته شده در  جمعه ۱۹ آبان ۱۳۹۱ساعت 6:58  نگارنده : داریوش | 

دیروز
ما زندگی را<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /?>

به بازی گرفتیم

امروز ،او

ما را

فردا  ...؟

نوشته شده در  پنجشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۱ساعت 6:49  نگارنده : داریوش | 

 واژه هاي بيهوده و ناقص

در انعكاس آينه هاي بي اعتنا

در سايه سار درختان بي عبور

سنگيني سيه گفتار من

را ادراك نيست

حرف از نسل كلافه واژه هاي بي صدا

نوشته شده در  جمعه ۲۸ مهر ۱۳۹۱ساعت 2:29  نگارنده : داریوش | 

اکنون که قناری ها

را سر می برند

برچسب‌ها:

نوشته شده در  چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۱ساعت 20:17  نگارنده : داریوش | 

غروب فصلی
این کفتران عاصی شهر
به انزوای ساکت آن سوی میله های بلند
هرگز طلوع سلسله وار شبی در اینجا نیست
و تو بسان همیشه ، همیشه دانستن
چه خوب می دانی

نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۱ساعت 2:52  نگارنده : داریوش | 

چشمه ی پیری است
در انتهای راه کویر
باید گذشت از این راه ؟
این مرد راه
صبوری و تسلیم
جاری ست
در رگش
بر هوتیان کلافه ی تنهایی
باید ز راه مانده ، گذشتن
باید که سرافراز به چشمه رسیدن
این چشمه در انتظار عبث نیست<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /?>

نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۱ساعت 2:48  نگارنده : داریوش | 

جایی به من بدهید
 دورترین دلتنگی آدمی با من است
گفته بودم
روزی باران دریا را خیس خواهد کرد
و تلخ ترین روز ماه خواهدرسید
و تلخ ترین
تبخیر
آسمان را سیاه خواهد کرد

برچسب‌ها:

نوشته شده در  سه شنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۱ساعت 20:5  نگارنده : داریوش | 

می دانی
پرنده را بی دلیل اعدام می کنی؟
در ژرف تو
آینه ایست
که قفس ها را انعکاس می دهد
و دستان تو محلولی ست
که انجماد روز را
در حوضچه ی شب غرق می کند

هـمـه ي مـطـلب

نوشته شده در  دوشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۱ساعت 19:25  نگارنده : داریوش | 

وقتي كه شب هنگام گامي چند دور از من
نزديك ديواري كه بر آن تكيه مي زد بيشتر شبها
با خاطر خود مي نشست و ساز مي زد مرد
و موجهاي زير و اوج نغمه هاي او
چون مشتي افسون در فضاي شب رها مي شد

هـمـه ي مـطـلب

نوشته شده در  پنجشنبه ۶ مهر ۱۳۹۱ساعت 16:0  نگارنده : داریوش | 

دو تا كفتر
نشسته اند روي شاخه ي سدر كهنسالي
كه روييده غريب از همگنان در دامن كوه قوي پيكر
دو دلجو مهربان با هم
دو غمگين قصه گوي غصه هاي هر دوان با هم
خوشا ديگر خوشا عهد دو جان همزبان با هم

برچسب‌ها:

نوشته شده در  پنجشنبه ۶ مهر ۱۳۹۱ساعت 15:45  نگارنده : داریوش |