شعر سنگ قبر جوان 1
عد پرپرشدنت ای گل زیبا چه کنم من به داغ تو جوان رفته زدنیا چه کنم
بهر هر درد دواییست مگر داغ جوان من به دردی که بر او نیست مداوا چه کنم
شعر سنگ قبر جوان 9
جوان رفتم زدنیا با هزاران ارزو بر دل به زیر خاک کردم با دو صد اندوه غم منزل گذر اید اگر برخاک من از زاه غم خواری به الحمدی مرا یاد اورید ای محرمان دل
شعر سنگ قبر جوان 10
جوان رفتم زدنیا با هزاران ارزو بر دل به زیر خاک کردم با دو صد اندوه غم منزل گذر اید اگر برخاک من از زاه غم خواری به الحمدی مرا یاد اورید ای محرمان دل
شعر سنگ قبر جوان 11
گل من
شد فصل بهار و شدم از غصه هلاک دارم جگری کباب و چشمی نمناک
گلها همه سر ز خاک بیرون کردند الا گل من که سر فرو برده به خاک
شعر سنگ قبر جوان 4
نوگلی پرورده بودم ،خاک از دستم ربود آنچنان در بر گرفت ، انگار در عالم نبود
سالها زحمت کشیدم ، تا گلم پرورده شد ناگهان پیک اجل ، آن غنچه را از من ربود
شعر سنگ قبر جوان 12
در سوگ توام ناله ز عیوق گذر کرد داغ تو، دل سوخته را سوخته تر کرد
آهی که به یادت ز دل زار بر آمد از کوه گذر کرد و بر افلاک اثر کرد
شعر سنگ قبر جوان 5
تا کی ز مصیبت غمت یاد کنم اهسته ز دوری تو فریاد کنم
وقت است که دست از این دهان بردارم از دست غمت هزار بیدادکنم
شعر سنگ قبر جوان 13
آتش هجران تو همچون سپندم می کند پر ز ناله همچو نی بند بندم می کند
داغ سنگینی که بر دل دارم از هجران تو تا قیامت بر غم تو پای بندم می کند
شعر سنگ قبر جوان 6
افسوس که زیبا پسرم تاج سرم رفت امیدوچراغ دل ونور بصرم رفت زد اتش سوزان اجل بر گل عمرم ناگاه از این باغ گل نوثمرم رفت
شعر سنگ قبر جوان 14
خوشا آن کس که نیکی حاصل اوست پیاپی عشق یزدان در دل اوست
خوشا آن کس که بعد ترک دنیا بهشت جاودانی منزل اوست
شعر سنگ قبر جوان 7
جوان رفتم زدنیا با هزاران ارزو بر دل به زیر خاک کردم با دو صد اندوه غم منزل گذر اید اگر برخاک من از زاه غم خواری به الحمدی مرا یاد اورید ای محرمان دل
شعر سنگ قبر جوان 15
ای سفر کرده به معراج، به یادت هستیم ای گل پرپر ما، چشم به راهت هستیم
تو سفر کردی و آسوده شدی از دوران ما، ماتم زده هر لحظه به یادت هستیم
شعر سنگ قبر جوان 8
جوان رفتم زدنیا با هزاران ارزو بر دل به زیر خاک کردم با دو صد اندوه غم منزل گذر اید اگر برخاک من از زاه غم خواری به الحمدی مرا یاد اورید ای محرمان دل
شعر سنگ قبر جوان 16
خوشا آن کس که نیکی حاصل اوست پیاپی عشق یزدان در دل اوست
خوشا آن کس که بعد ترک دنیا بهشت جاودانی منزل اوست