وقتي خدا زن را آفريد، او تا دير وقت روز ششم
كار مي كرد.
يكي از فرشتگان نزد خدا آمد و عرض كرد: چرا
اينهمه زمان صرف اين مخلوق مي كنيد؟
خداوند فرمود:
آيا از تمام خصوصياتي كه براي شكل دادنش ميخواهم در او بكار ببرم اطلاع داريد؟
و بايد قابل شستشو باشد، اما نه از جنس
پلاستيك، با بيش از دويست قسمت متحرك با
قابليت جايگزيني. او آنها را بايد براي
توليد انواع غذاها بكار ببرد، او بايد قادر
باشد چند كودك را همزمان در بغل بگيرد،
آغوشش را براي التيام بخشيدن به هر چيزي از
يك زانوي زخمي گرفته تا يك قلب شكسته
بگشايد. او بايد تمام اينكارها را با دو دست
خود انجام بدهد.
فرشته تحت تأثير قرار گرفت.
فقط با دو دستش... اين غير ممكن است!
و آيا اين يك مدل استاندارد است؟
اينهمه كار براي يك روز ... تا فردا صبر كن و
آنوقت او را كامل كن.
خدا فرمود: اينكار را نخواهم كرد و خيلي زود
اين موجود را كه محبوب دلم است، كامل خواهم
كرد.
وقتي كه ناخوش است، از خودش مراقبت مي كند.
او مي تواند 18 ساعت در روز كار كند.
فرشته نزديكتر آمد و زن را لمس كرد.
اما اي خدا، او را بسيار لطيف آفريدي.
خداوند فرمود: بله او لطيف است، اما او را
قوي نيز ساخته ام.
نمي تواني تصور كني كه او چه سختيهايي را مي تواند تحمل كند و بر آن فائق شود.
فرشته پرسيد آيا او مي تواند فكر كند؟
خداوند پاسخ داد: نه تنها مي تواند فكر كند،
بلكه مي تواند استدلال و بحث كند.
فرشته گونه هاي زن را لمس كرد.
خدايا، بنظر مي رسد اين موجود چكه مي كند!
شما مسئوليت بسيار زيادي بر دوش او گذاشته اي.
او چكه نمي كند.... اين اشك است .خداوند
گفته فرشته اصلاح كرد.
فرشته پرسيداين اشك به چه كار مي آيد؟
و خداوند فرمود:
اشكها وسيله او براي بيان غم ها و
ترديدهايش، عشق اش و تنهايي اش، تحمل رنجها
و غرور اش است..
اين گفته فرشته را بسيار تحت تأثير قرار داد
و گفتخدايا تو نابغه اي. تو فكر همه چيز را
كرده اي. زن واقعا موجود شگفت انگيزي است.
آري او واقعاًشگفت انگيز است! زن
تواناييهايي دارد كه مرد را شگفت زده مي
كند. او مشكلات را پشت سر مي گذارد و
مسئوليتهاي سنگين را بر دوش مي كشد.
او شادي، عشق و انديشه را با هم دارد. او مي
خندد هنگامي كه احساسي شبيه جيغ كشيدن دارد.
او آواز مي خواند وقتي احساسي شبيه گريه
كردن دارد، گريه مي كند وقتي كه خوشحال است
و مي خندد وقتي كه ترسيده است.
او براي آنچه اعتقاد دارد مبارزه مي كند و
عليه بي عدالتي مي ايستد.
وقتي كه راه حل بهتري بيابد، براي جواب دادن
از كلمهنهاستفاده نمي كند. او خودش را
وقف پيشرفت خانواده اش مي كند. او دوست
پريشان حالش را نزد پزشك مي برد.
عشق او مطلق و بدون قيد و شرط است.
وقتي فرزندانش موفق مي شوند گريه مي كند. و
از اينكه دوستانش روزگار خوشي دارند خوشحال
مي شود.
او از شنيدن خبر تولد و عروسي شاد مي شود.
وقتي دوستان و نزديكان او فوت مي كنند دلش
مي شكند.
ولي او براي فائق آمدن بر زندگي نيرو ميگيرد.
او مي داند كه يك بوسه و يك آغوش مي تواند يك
دل شكسته را التيام بخشد.
او فقط يك اشكال دارد.
فراموش مي كند كه او چه ارزشي دارد...