ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مالی که از راه
حرام
به دست آمده و
نامشروع
باشد سحت می باشد
فهرست مندرجات
۱ - طریقه تلفظ سحت
۲ - معنای سُحْت۳ - سُحْت در قرآن کریم و روایات۴ - مصادیق سحت۵ - پانویس۶ - منبع
طریقه تلفظ سحت
[ویرایش]
سحت با ضمّ سین و سکون حاء خوانده می شود.
معنای سُحْت
[ویرایش]
مال نامشروع
را سُحْت می گویند.
سُحْت در قرآن کریم و روایات
[ویرایش]
واژه سحت در
قرآن کریم
؛
[۱] مائده/سوره۵، آیه۶۲و۶۳.
و نيز روايات
[۲] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۵، ص۱۲۶-۱۲۷.
و به تبع آن دو، در كلمات
فقها
به كار رفته است. مراد از سحت مالى است كه از راه
حرام
به دست مى‌آيد.
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۳۴۳.
مصادیق سحت
[ویرایش]
مالى كه در ازاى فروختن
مردار
يا
سگ
يا
شراب
دريافت مى‌شود و نيز مزدى كه
زن بدکار
در ازاى
زنا
دادن مى‌گيرد يا
رشوه
اى كه
قاضی
در قبال
حکم
خود دريافت مى‌كند و يا ربايى كه
ربا خوار
مى‌گيرد، در روايات از مصاديق سحت شمرده شده است.؛
[۴] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۹۲-۹۶.
در روايتى از
امام باقر
عليه السّلام به مالى كه به
خیانت
از
امام
عليه السّلام گرفته شده است، مانند تصرف در
سهم امام
از
خمس
يا در
انفال
بدون
اذن
امام عليه السّلام و نيز خوردن مال
یتیم
و مانند آن از مصاديق سحت شمرده شده است.
[۵] حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۹۳.
بنابر اين، سحت بر هر مال به دست آمده از راه
کسب نامشروع
يا خيانت و مانند آن اطلاق مى‌شود؛ از اين رو، برخى لغويان سحت را به هر حرامى كه ذكر آن
زشت
و ننگ آور است، تعريف كرده‌اند.
[۶] فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۳، ص۱۳۲.
پانویس
[ویرایش]
| ۱. | ↑ مائده/سوره۵، آیه۶۲و۶۳. |
| ۲. | ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۵، ص۱۲۶-۱۲۷. |
| ۳. | ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۲، ص۳۴۳. |
| ۴. | ↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۹۲-۹۶. |
| ۵. | ↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۱۷، ص۹۳. |
| ۶. | ↑ فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۳، ص۱۳۲. |
منبع
[ویرایش]
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۴۰۹-۴۱۰.
رده‌های این صفحه :
قرآن شناسی
|
واژگان قرآنی