برای دیگر کاربردها،
را ببینید.
برگی از یک نسخه خطی در خصوص علم طلسمات مربوط به قرن سیزدهم، نوشته شده در
.
طلسم (به انگلیسی: Talisman) شیء یا نگاره‌ای متشکل از واژگان، شمارگان، اشکال و جداول است که دارای قدرت جادویی یا ماورایی است. زمان ماندگاری طلسم بسته به تعیین عامل و ارجاعات او به مبادی انرژی‌های غریبه است. تفاوت مهم میان دعا و طلسم، چگونگی فعال‌سازی آنها است.[۱] که دعا را به زبان مرسوم و کامل می‌نویسند، ولی در طلسم واژه‌هایی از دعا را با حروف مرموز می‌نویسند. به همین دلیل فهم نوشته‌های روی آن برای همه ممکن نیست.[۲]
معمولاً طلسم را بسته به عنصر وجودی شخصی که طلسم برای او نوشته می‌شود می‌نویسند. طبق تعاریف استادان علوم غریبه عنصر وجودی هر انسان می‌تواند آب، خاک، باد یا آتش باشد و طلسم شخصی را که مثلاً عنصرش آب است در رودخانه، دریا یا چاه می‌اندازند. معمولاً در نوشتن طلسم از جدول اعداد ابجد کبیر و صغیر استفاده می‌کنند.
در مفهوم کلی و کاربردی طلسمشیئی است که: بنا بر پاره‌ای از باورها دارای خاصیت‌ها و ویژگی‌های جادویی یا وابسته به مراسم مذهبیِ ویژه‌ای است که می‌تواند برای صاحب آن اقبال ارائه دهد یا احتمالاً او را از شر یا آسیب حفاظت کند.[۳]
محتویات
نام[ویرایش]
واژه طلسم از یونانی (τέλεσμα) به عربی (طِلَسم و جمعش طلاسم) و بعضی را اعتقاد بر آن است که کلمه طلسم مقلوب مسلط است و اصل آن عربی است و در اموری که تسلط یافتن مدّ نظر باشد کاربرد دارد و به همین صورت به فارسی و سپس به زبان‌های اروپایی مانند انگلیسی (talisman) راه یافته‌است. طلسم در حقیقت نوعی دعاست که بصورت رمز نوشته شده است به منظور دستیابی به هدف خاص
تعریف[ویرایش]
به باور معتقدان به طلسم، وقتی موضوع علم، تأثیر روح در روح باشد، سحر و وقتی تأثیر روح در جسم مدّ نظر باشد طلسم و وقتی تأثیر جسم در جسم مورد بحث باشد کیمیاء خوانده می‌شود.
تأثیر[ویرایش]
از نظر معتقدین به طلسم، تأثیر طلسم در نتیجه کانونی یا متفرق کردن انرژی‌های موجود در مسیر واقعه‌ای است که دارندگان این علوم انجام می‌دهند.
ابزار[ویرایش]
معمولاً طلسم را بر ابزاری که هماهنگی و همخوانی با موضوع دارند، ایجاد می‌کنند. در طلسم سیاه که برای از بین بردن شخص از آن استفاده می‌کنند، معمولاً مجسمه مومی شخص مورد نظر را درست کرده و بعد از آماده کردن فضای مناسب این عمل، سوزاندن بخورات، و خواندن ذکرهای مناسبه که روح عامل را در تجمیع انرژی‌ها و هیجانات لازمه یاری نماید، عامل با شمشیری که مخصوص این کار تهیه کرده سر مجسمه مومی را در لحظه قطعی از بدن جدا می‌نماید. ملاحظه می‌شود که در قتل عادی و مادّی هم از شمشیر و بریدن سر استفاده می‌شود.
انواع[ویرایش]
مشهورترین طلسمات ایرانی عبارتند از: نظرقربانی، ببین و بترک، زبان ماهی، مازو، هفت مهره، دندان ببر، تربت‌دان، سم آهو، ناخن گرگ، گوز غلاغ، قاپ گرگ و دعای ام‌الصبیان.[۴]
نگارخانه[ویرایش]
تصویری از یک کتاب طلسم
تصویری از نسخه خطی یک طلسم، مربوط به دوران قاجاریان
یادداشت‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ اسرار قاسمی، ملا حسین کاشفی، مقدمه
- ↑ تناولی، ص ۶۱
- ↑ Juan Eduardo Campo (ed.). "amulets and talismans". Encyclopedia of Islam. Infobase Publishing. p. 40.
- ↑ از خشت تا خشت و گوش روباه. محمود کتیرایی. مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی. ۱۳۴۵ تهران
- پرویز تناولی، طلسم: گرافیک سنتی ایران، نشر بن‌گاه، ۱۳۸۵، شابک۹۶۴-۹۶۳۸۳-۴-۲
- محمد معین، فرهنگ معین
- ملا حسین کاشفی، اسرار قاسمی