کلاه در حل جدول

کلاه

تعریف: کلاه به

پوشاکی

گفته می شود که بر سر می گذارند. کلاه می تواند به خاطر محافظت، دلیل دینی، ایمنی و یا مد مورد استفاده قرار گیرد. در گذشته کلاه نشان دهنده

پایگاه اجتماعی

فرد بوده است. کلاه در استفاده نظامی می تواند نشان دهنده ملیت، شاخهٔ فعالیت، درجه و یا هنگ باشد.

تاریخچه: در کتب تاریخی و داستان ها و بویژه شاهنامه فردوسی تصاویری رزمی دیده می شود که نمایانگر فرم پوشش سلحشوران داستان است و ایرانیان قدیم به پوشیدن آن آشنا بوده اند و یا آنکه در دیواره های کاخ های تخت جمشید و اکباتان فرم لباس سربازان و جنگجویان و سلاطین آن زمان دیده می شود که نشانه تاریخ لباس در ایران است. پوشیدن لباس سلاطین افشار، قاجار و ساسانیان که نشانگر تحول لباس است از این نمونه می باشد. به عنوان مثال در دوره قاجاریه مردم متعمم و عبا به دوش بودند و کسبه عمامه سفیدی داشتند که بنا به دستور سراج الملک حاکم اصفهان دستور داده شد در آن شهر علما عمامه سفید داشته باشند و کسبه عمامه زرد رنگ و شیر و شکری داشته باشند که هنوز هم گاه گاه در شهرستانها دیده می شود. مردان ایرانی تا قبل از ظهور اسلام اغلب کلاه برسر می گذاشتند و بعد از اسلام عمامه را به کلاه ترجیح دادند. در زمان صفویه که شاهان صفوی اصرار داشتند خود را از طبقه سادات و معتقد به مذهب شیعه معرفی نمایند استفاده از عمامه سبز در میان عده زیادی از مردان رواج یافت. شاهان و درباریان آن دوره از عمامه سبز با تاج و جقه ای از جواهر که در قسمت جلو آن نصب می شده استفاده می کردند و علما و برخی از معمرین (پیران) عمامه های سبز بدون تزیین بر سر می گذاشتند. در دوره افشاریه و زندیه بجای عمامه از عرقچین و شال ترمه ای که به دور آن پیچیده می شد استفاده می کردند؛ و این رویه در دوره قاجاریه ادامه داشت و شاهان قاجار مانند ناصرالدین شاه مخالفتی با آن نشان نمی دادند و شال و کلاه نیز جزو لباس مردان ایرانی درآمد و بعداً به تدریج شال را رها کردند و فقط کلاه به سر گذاشتند. کلاه در عشایر ایران انواع و اقسامی داشته، به خصوص که تابع سنت محل آنها می باشد. کلاه بختیاری و کلاه قشقایی که مخصوص ایلات و عشایر جنوب ایران است شهرتی خاص دارد و بعداً ایرانیان در دوران سلطنت پهلوی در ایران به کلاه هایی که مشتق از البسه اروپایی می شد انس گرفتند و کلاه پهلوی (کلاه نقابدار) از زمره کلاه های دوره شاهان سلسله پهلوی می باشد. در دوره قاجاریه و قبل از آن سر برهنگی مرد علاوه بر آنکه نشانه بی ادبی و بی وقاری بود به روایت معلوم و مجهول، عوام معتقد بودند سر برهنگی موجب فقر و بی آبرویی و دیوانگی و اختلال حواس می شود و به همین دلایل پوشیدن کلاه از حالت یک عادت خارج شده و بصورت ضرورتی اجتناب ناپذیر درآمده بود تا جاییکه مردان در شب به هنگام خواب عرقچین بر سر می گذاشتند و روزها نیز معمولاً در زیر کلاه عرقچین بر سر داشتند. طبقات مختلف اجتماع شکل کلاهشان از دیگران متمایز بود و مردمان متمکن و اشخاصی که قدرت مالی داشتند سعی می کردند جنس و اندازه و شکل کلاهشان از دیگران متمایز باشد و رقابت رواج داشت. در دوران سلطنت محمد علی شاه قاجار از طرفی به منظور صرفه جویی در هزینه ها از مواردی مایه مسخره و استهزاء می شد مقرر گردید کلاه هایی که طولشان به نیم ذرع و یا سه چارک و به عبارت دیگر ۵۲ سانتی متر تا ۷۵ سانتی متر می رسد کوتاه شود. چنانچه میرزا عباس فروغی شاعر آن زمان سروده: کلاه سرو قدان بس که سر بلندی کردبه حکم شاه جهان کرده اند کوتاهش

'کل آباد ، روستایی از توابع بخش روداب شهرستان نرماشیر و در استان کرمان ایران است.

کلاه از سر برداشتن نوعی احترام گذاشتن بخصوص در فرهنگ غرب می باشد. البته نباید با اصطلاح کلاه برداری اشتباه شود.

بطور کلی کلاه از سر برداشتن نمادی برای احترام و تکریم طرف مقابل می باشد.پس زمانی که فردی در مقابل دیگری ایستاده و کلاه را از سر برمی دارد نشانه اوج احترامی است که برای طرف مقابل قائل است.

کلاه اسقفی (نام علمی: Mitra stictica) گونه ای حلزون است که در رده شکم پایان، شاخه نرم تنان قرار دارد.

کلاه ایمنی یا کلاه کاسکت وسیله ای محافظتی است که برای جلوگیری از صدمه رسیدن به سر استفاده می شود. در برخی موارد این گونه کلاه جنبه حفاظتی ندارد و بصورت نمادین استفاده می شود. قدیمی ترین کلاه ایمنی توسط سربازان آشوری در ۹۰۰ سال پیش از میلاد مسیح مورد استفاده قرار می گرفت. این کلاه دارای عینک و کلاه برنزی ضخیمی بود تا از سر در مقابل ضربات شمشیر و تیر مخافظت کند. هم اکنون نیز سربازان از این گونه کلاه ها استفاده می کنند که بیشتر از مواد سبک وزن پلاستیکی ساخته می شود.

در موارد غیر نظامی نیز کلاه ایمنی برای فعالیت های تفریحی و ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. (برای مثال: سوارکاران در مسابقه اسب سواری، فوتبال آمریکایی، هاکی روی یخ، کریکت، بیسبال و سنگ نوردی) همچنین در فعالیت های خطرناک هچون ساخت وساز، کار در معدن و پلیس ضد شورش استفاده می شود. در موتورسواری و دوچرخه سواری نیز کلاه های مخصوصی مورد استفاده قرار می گیرد.

کلاه ایمنی دوچرخه نوعی کلاه است که برای کاهش اثرات وارد شدن ضربه ناشی از افتادن دوچرخه سوار به سر او استفاده می شود و از طرف دیگر به نوعی طراحی می شود که کاهش دید دوچرخه سوار را به حداقل برساند. تحقیقات علمی در حال انجام است که تاثیر حفاظتی کلاه ایمنی دوچرخه در صورت بروز حادثه را تایید کرده و تاثیر استفاده از کلاه ایمنی بر رفتار دوچرخه و موتور سواران را نشان می دهد. همچنین بحث هایی در رابطه با آنکه چه چیزهایی می توان از تحقیقات موجود دریافت، استفاده از کلاه ایمنی باید اختیاری یا اجباری باشد یا فقط مورد استفاده کودکان قرار گیرد یا تمام سنین، جریان دارد. بطور مشخص بحث بر سر قوانین کلاه ایمنی دوچرخه پیچیده و گاهی ناخوشایند است، چرا که در اغلب اوقات برداشت های متفاوتی در تحقیقات علمی و دانشگاهی وجود دارد و از طرف دیگر سلایق و تصورات اشخاص مختلف نیز متفاوت است.

کلاه بخش، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان فریمان در استان خراسان رضوی ایران است.

«کلاه برداری» (انگلیسی: The Sting (1992 film)) یک فیلم در سبک اکشن است که در سال ۱۹۹۲ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به اندی لاو اشاره کرد.

کلاه بِرِه، (به فرانسوی: Béret) کلاهی نرم، گرد، تخت و معمولاً دست ساز است. این کلاه را از مواد اولیه گوناگونی تولید می کنند، بدین صورت انواع مختلف آن عبارتند از: پشمی، نمدی، قلاب بافی، کش باف و حتی از الیاف آکریلیک.

کلاه بره به عنوان پوشش سر از دوران پیش از رومیان در سراسر اروپا استفاده می شده است. تولید انبوه این کلاه از قرن نوزدهم و در کشورهای فرانسه، اسپانیا،پرتغال و ایتالیا رواج یافت. امروزه بِرِه به عنوان بخشی از اونیفورم واحدهای نظامی و پلیس در بسیاری از کشورهای جهان استفاده می شود.

کلاه بونی (انگلیسی: Boonie hat) یک نوع کلاه آفتاب گیر و لبه پهن است که به طور گسترده توسط نیروهای نظامی استفاده می شود. طراحی آن شبیه به کلاه سطلی است ولی با لبه های پهن تر که جلوی نور آفتاب را بهتر می گیرد.

کلاه پلنگی (نام علمی: Amanita pantherina) نام یک گونه از سرده قارچ قاتل است. قارچ های کلاه پلنگی در اروپا و غرب آسیا یافت می شوند. پهنای کلاهک قارچ ۴ تا ۱۱ سانتی متر است.

کلاه پنبه ای، نوعی کلاه پارچه ای با روکش پنبه ای است. کلاه پنبه ای معمولاً برای محافظت صورت در مقابل تابش نور خورشید طراحی شده بود. این کلاه اغلب توسط مسافران اروپایی، کاشفان و سربازان قدرت های امپریالیست اروپایی در سدهٔ ۱۹ و ۲۰ در آفریقا، جنوب شرقی آسیا و همچنین مناطق استوایی مورد استفاده قرار می گرفت.

کلاه چرب ها (نام علمی: Hygrophorus) نام یک سرده از راسته قارچ های تیغک دار است.

کلاه چرمی ها (به انگلیسی: Leatherheads) فیلمی است محصول سال ۲۰۰۸ و به کارگردانی جرج کلونی است. در این فیلم بازیگرانی همچون جرج کلونی ، جان کرازینسکی ، رنی زلوگر ، جاناتان پرایس ، استیون روت ، وین دووال ، کیت لونکر ، رابرت بیکر ، مالکوم گودوین ، تیم گریفین ، مت بوشل ، جرمی رچفورد ، جک تامپسون ، بلیک کلارک ، ماریان سلدس ایفای نقش کرده اند.

کلاه حسابداری نوعی کلاه لبه دار می باشد که از قرن نوزده میلادی رواج پیدا کرده است. لبه این کلاه شفاف بوده و به رنگ سبز می باشد و به این جهت طراحی شده است که نورهای اطراف باعث از دست رفتن تمرکز حسابدار نشود.

اصطلاح "کلاه خاکستری" به هکرها یا متخصصان امنیت کامپیوتری اطلاق می شود که گاهی اوقات ممکن است قوانین را نقض کنند و یا اخلاقیات هکری را رعایت نکنند، اما مانند هکرهای کلاه سیاه دارای قصد دایمی خرابکاری نیستند.

شروع استفاده از این اصطلاح، به اواخر دههٔ ۱۹۹۰ میلادی بازمی گردد. این مفهوم از ترکیب مفاهیم هکرهای «کلاه سفید» و «سیاه کلاه» ساخته شده است. هنگامی که یک هکر کلاه سفید یک آسیب پذیری را کشف می نماید، بهره برداری از آن را تنها با اجازه و بدون فاش نمودن وجود آسیب پذیری (تا زمانی که ترمیم نشده است) انجام می دهد در حالی که هکر کلاه سیاه از آسیب پذیری به صورت دلخواه بهره برداری، و جزئیات آن را به دیگران نیز منتقل می کنند. هکرهای کلاه خاکستری نه از آسیب پذیری بهره برداری های مخرب می کنند و نه چگونگی آن را برای دیگران شرح می دهند.

بیشتر تفاوت میان انواع هکرها، در روش های کشف آسیب پذیری است. هکرهای کلاه سفید، سیستم ها و شبکه ها را به درخواست کارفرمای خود و یا با اجازه صریح و روشن، به منظور تعیین راه های ایمن سازی سیستم و شبکه در برابر هکرها مورد حمله قرار می دهد؛ در حالی که هکرهای کلاه سیاه به هر سیستم یا شبکه ای به منظور کشف و دسترسی به اطلاعات حساس و یا شخصی حمله می کنند. هکرهای کلاه خاکستری به طور کلی دارای مهارت و قصد هکرهای کلاه سفید هستند، اما به هر سیستم یا شبکه ای بدون اجازه حمله و نفوذ می کنند.

با توجه به یکی تعریف های هکر کلاه خاکستری، هنگامی که آنها یک آسیب پذیری را کشف می کنند، به جای ارائهٔ روش بهره برداری به مدیر سیستم، ممکن است پیشنهادی برای ترمیم یا ارائهٔ آن، در برابر هزینه ای کوچک را ارائه دهد. هنگامی که دسترسی به سیستم یا شبکه به صورت غیرقانونی امکان پذیر شد، هکر ممکن است به مدیر سیستم پیشنهاد این را بدهد که یکی از دوستان او را برای رفع این مشکل استخدام کند.

کلاهِ خسروی یا کلاه خسروی کلاهی است که مردانِ بختیاری بر سر می گذارند. کلاه خسروی را کلاهِ پادشاهی نیز می گویند. در دوران ساسانیان به پادشاهان، «خسرو» می گفتند.

کلاه خود یا خود کلاهی گنبدی شکل از آهن، فولاد یا فلز دیگر است که سپاهیان بر سر می گذارند. کلاه خود بخشی از زره به شمار می آید که گاه سر تا پای جنگاوران را می پوشاند.

کلاه خود در قدیم هم چنین پوششی از چرم های مخصوص و پخته شده یا از فلز برای محافظت سر و گردن و گاه صورت جنگجویان بوده است. گونه های دیگری از کلاه خود که در قدیم استفاده می شد اطرافی فروآویخته داشت چنان که پشت گردن و دو گوش شخص را در خود بگیرد و گاهی برای محافظت چهره و بینی نیز یک زره چشم پوش داشت. میان سر و کلاه خود لایه های نرم و سبکی قرار می دادند تا به سر آسیب نرسد و باند عرق گیر در آن قسمت قرار دارد که کلاه خود به سر منتهی می شود. در میدان جنگ، یک سرباز گاه از کلاهخود خود را به عنوان دیگچه و کتری، بشقاب یا دستشویی استفاده می کند.

از انواع کلاه خودها می توان به تیزخود، خود دهان باز، خود زنجیردامن و خود بورگوندی اشاره کرد. به انواعی از کلاه خود که هوانوردان، آتش نشان، برخی از پلیس ها، برخی ورزشکاران و برخی کارگران صنعتی بر سر می نهند کلاه ایمنی گفته می شود.

از کهن ترین کلاه خودهای یافت شده در آثار باستانی ایران می توان به کلاه خود پرنده و سه پیکر مربوط به دوران عیلام میانه اشاره کرد.

در پای بنای یادبود شمشیرهای قادسیه در بغداد که به دستور صدام حسین ساخته شد، تعداد ۵ هزار کلاهخود که گفته می شود متعلق به سربازان کشته شده ایرانی است، دیده می شود. صدام از طراحان بنا خواسته بوده تا کلاهخودهای متعلق به سربازان کشته شده ایرانی باشد برای همین هم اغلب این کلاهخودها بر اثر اصابت گلوله سوراخ است.

کلاه خود پرنده و سه پیکر از آثار تاریخی است که قدمت آن به دوره عیلام میانه باز می گردد. بر روی این کلاه خود سه پیکر قرار دارند، نفر وسط مرد ریش داری است که گلدانی را در دست گرفته است. در بالای کلاه خود پرنده ای با بال های گشوده در حال پرواز می باشد. قدمت این اثر به سده ۱۴ پیش از میلاد باز می گردد و در موزه متروپولیتن نیویورک نگارخانه ۴۰۴ نگهداری می شود.

آب کلاه، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دماوند در استان تهران ایران است.

آی باکلاه، آی بی کلاه نام یکی از داستان ها و نمایشنامه های موفق غلامحسین ساعدی (گوهر مراد) است. این نمایشنامه در سال ۱۳۴۶ به کارگردانی جعفر والی و بازی عزت الله انتظامی، پرویز فنی زاده، علی نصیریان، منوچهر فرید و مهین شهابی روی صحنه اجرا شد.

غلامحسین ساعدی در این نمایش تمثیلی تلاش می کند نشان دهد که اگر روشن فکران مملکت بی تفاوت و منفعل باشند یا فقط حرف بزنند و به مردم دروغ بگویند، جامعه دچار انحطاط می شود.

پشته کلاه، روستایی از توابع بخش خورگام شهرستان رودبار در استان گیلان ایران است.

تپه سیاه کلاه مربوط به دوران های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان ثلاث باباجانی، بخش مرکزی، روستای نگره واقع شده و این اثر در تاریخ ۴ خرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۸۰۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

دم دراز آبی کلاه (نام علمی: Momotus coeruliceps) نام یک گونه از سرده دم درازهای دم پارویی است.

رنگینک نمای سیاه کلاه (نام علمی: Piprites pileata) نام یک گونه از سرده رنگینک نماها است.

سبزک تیره کلاه (نام علمی: Hylophilus hypoxanthus) نام یک گونه از سرده جنگل دوست ها است.

سه کلاه، روستایی از توابع بخش پاپی شهرستان خرم آباد در استان لرستان ایران است.

شهرشیب کلاه، روستایی از توابع بخش بشاگرد شهرستان جاسک در استان هرمزگان ایران است.

شیر-زعفران کلاه (نام علمی: Lactarius deliciosus) نام یک گونه از راسته کلاه قارچان روسولا است.

سید فیروز شاه زرین کلاه (حبیب الدین (فیروز شاه) مشهور به «زرین کلاه») یک خواجه کرد، از نیاکان صفویان و پسر سید نورالدین محمد بود. وی به دلیل داشتن فضل و تقوی در بین مردم از محبوبیت فراوان برخوردار بود و به مقام شیخی نائل گشته بود. فیروز شاه پس از سالها زندگی در میان مردم اردبیل به گیلان سفر کرد و در همان محل نیز درگذشت. بر اساس روایتهای تاریخی فیروز شاه جد ششم شیخ صفی الدین اردبیلی است.

فرزند فیروز شاه "عوض الخواص" نامیده می شد. وی در روستای اسفرنجان اردبیل زندگی می کرد، ولی پس از وفات در داخل صحن بقعه کلخوران به خاک سپرده شد. قبر عوض الخواص در ضلع شمال شرقی مقبره شیخ جبراییل قرار گرفته و دارای یک گنبد آجری است. وی پس از پدرش عهده دار مقام ارشاد بود. نام پسرش محمد حافظ است.

گردن کلاه، روستایی از توابع بخش دشمن زیاری شهرستان ممسنی در استان فارس ایران است.

کج کلاه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:

کج کلاه (ایذه)

کج کلاه (زنجان)