مقدار مصرف دیازپام در کودکان

نویسنده : مینا علی زاده | زمان انتشار : 20 مهر 1398 ساعت 18:39

دیازپام: عوارض، مقدار و نحوه مصرف / دیازپام در بارداری / مقدار مصرف دیازپام در کودکان / قیمت قرص دیازپام / دیازپام بدون نسخه

دیازپام : در این مقاله از بخش فهرست داروها در وبسایت نایریکا به دیازپام, اطلاعات دارویی دیازپام, عوارض دیازپام, دیازپام در بارداری, مقدار و نحوه مصرف دیازپام, مقدار مصرف دیازپام در کودکان, قیمت قرص دیازپام, دیازپام بدون نسخه, عکس قرص دیازپام, دیازپام برای کودکان می پردازیم.

با ما همراه باشید.

اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

دیازپام, اطلاعات دارویی دیازپام, عوارض دیازپام, دیازپام در بارداری, مقدار و نحوه مصرف دیازپام, مقدار مصرف دیازپام در کودکان, قیمت قرص دیازپام, دیازپام بدون نسخه, عکس قرص دیازپام, دیازپام دارویاب, دیازپام برای کودکان

برای دسترسی سریع به محتوای متن از لینکهای زیر استفاده کنید:

اطلاعات دارویی دیازپام
عوارض دیازپام
دیازپام در بارداری
مقدار و نحوه مصرف دیازپام
مقدار مصرف دیازپام در کودکان
قیمت قرص دیازپام
دیازپام بدون نسخه

اطلاعات دارویی دیازپام

دیازپام یک داروی آرامبخش خواب آور و ضد تشنج است .

از نظر علمی جزء دسته بنزودیازپین ها طبقه بندی می شود.

معمولا قرص های دیازپام به رنگ سبز یا آبی است که اثرات مثبت تلقینی در بیمار دارد و از روانشناسی رنگ در تولید دارو بخوبی استفاده شده است.

در کودکان برای جلوگیری از تشنج ممکن است پزشک بصورت قرص یا شیاف دیازپام تجویز کند البته کنترل تب اطفال برای جلوگیری از تشنج مهمترین عامل محسوب می شود.

اطلاعات دارویی دیازپام

مقدار دیازپام در این موارد باید بسیار با دقت و دقیقا مطابق تجویز پزشک مصرف شود.

آمپول دیازپام به عنوان یک داروی آرامبخش و خواب آور قوی در مراکز بیمارستانی تزریق می شود.

این دارو در علائم قطع مصرف مخدر و الکل و همچنین به عنوان ضد اسپاسم عضلات کاربرد دارد.

مصرف طولانی مدت این دارو اعتیاد آور است نباید در دوره های طولانی مدت از این دارو استفاده شود.

اشکال دارویی دیازپام:

آمپول Inj: 10mg/2mL
قرص Tab: 2mg, 5mg, 10mg
رکتال تیوب Rectal tube (Enema): 5mg, 10mg
شیاف Suppositories: 5mg, 10mg
شربت Syrup: 2mg/5mL

موارد مصرف دیازپام

این دارو در کنترل اختلالات اضطراب یا برای تشکین کوتاه مدت علائم اضطراب و درمان علائم قطع مصرف الکل مصرف می شود.

دیازپام تزریقی جهت تسکین اضطراب و تنش قبل از عمل جراحی به عنوان پیش‌دارو مصرف می‌گردد.

این دارو همچنین به عنوان داروی کمکی از راه تزریق وریدی پیش از برگرداندن ریتم طبیعی قلب، (CARDIOVERSION) به منظور کاهش اضطراب مصرف می‌شود.

دیازپام تزریقی به عنوان داروی کمکی در درمان حملات صرعی و از راه خوراکی در اختلالات تشنجی(۱۴-۷ روز) بکار برده می‌شود.

این دارو به عنوان داروی کمکی در تسکین اسپاسم عضلانی اسکلتی نیز مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر دیازپام

دیازپام مانند سایر بنزودیازپین ها با گیرنده های GABA گاما آمینو بوتیریک اسید هم پوشانی دارد.

این گیرنده ها در مغز بطور گسترده ای پراکنده هستند.

اتصال به جایگاه گیرنده های گابا باعث افزایش اثرات انتقال عصب این واسطه شیمیایی می شود.

این اتصال باعث باز شدن کانال کلراید بر روی رسپتور می شود و باعث افزایش پلاریزاسیون نرون می گردد.

به نظر می رسد بنزودیازپین ها اثر مهار کننده گابا را تقویت می کنند و از این راه میزان تحریک نورون ها را در بسیاری از مناطق مغز کاهش می دهند

فارماکوکینتیک دیازپام

این دارو به خوبی از راه خوراکی جذب می شود این دارو در کبد متابولیزه می‌شود.

پیوند دیازپام به پروتئین پلاسما بسیار زیاد است.

نیمه عمر آن ۷۰-۲۰ ساعت و زمان لازم برای اوج غلظت پلاسمایی از راه خوراکی ۲-۵/۰ ساعت می‌باشد.

این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود زمان شروع اثر دارو پس از مصرف یک مقدار واحد از راه خوراکی به سرعت جذب آن و پس از مصرف مقادیر متعدد به سرعت و میزان تجمع دارو و به نوبه خود به نیمه عمر دفع و کلیرانس آن بستگی دارد.

عوارض دیازپام

شایعترین‌ عوارض دیازپام:

خواب‌آلودگی‌، آتاکسی‌، سداسیون‌ که با مصرف طولانی به تدریج‌ کاهش می‌یابند و سرگیجه‌، سردرد،‌ کانفیوژن‌، اختلال تفکر، لکنت زبان‌، دیزآرتری‌، تغییرات میل جنسی‌، تـرمور، اخـتلالات بـینایی‌، احتباس ادراری‌، عدم کنترل ادرار، اختلالات گوارشی‌، تغییرات بزاق‌، فراموشی‌، در بعضی بیماران تحریک پارادوکسیکال‌.

عوارض دیازپام

مهمترین‌ عوارض دیازپام:

کلاپس قلبی عروقی‌، لارنگوسپاسم‌، سرکوب تنفسی (‌در تـزریق وریـدی‌)‌، افت فشـار خون‌، ترومبوز وریدی‌، فلبیت (‌فرم IV)، اختلال عملکرد کبد.

سایر عوارض‌ دیازپام:

خستگی‌، خواب‌دیـدن بـیش از حد، دیس‌کـینزی تاخـیری‌، تـغییرات EEG، دوبینی، نیستاگموس‌، خشکی دهان‌، تهوع‌، یبوست‌، زردی‌ کلستاتیک‌، ژنیکوماستی (‌مـصرف طـولانی‌)‌، اخـتلال قاعدگی‌، سکسکه‌، سرفه‌، دردگلو و درد سینه‌، نارسایی تخمدان‌،‌ کاهش یا افزایش اشتها،‌کاهش یا افزایش وزن‌، تورم زبان‌، مزه تلخ و ترش و طعم فلزی دهان‌،‌کهیر، راش، خارش‌، حساسیت بـه نـور، پـورپورای غـیرترومبوسیتوپنیک‌، درد مـفاصل‌، گـرفتگی عضلانی‌، پـارستزی‌، سـندرم شـبه‌لوپوس‌، تـپش قلب‌، تاکیکاردی‌، احساس تنگی‌نفس‌، تعریق‌،‌گرگرفتگی‌، آگرانولوسیتوز، آنمی آپـلاستیک‌، آنـمی هـمولیتیک‌، کاهش هماتوکریت‌، ائوزینوفیلی‌، لوکوسیتوز، عوارض اکستراپیرامیدال‌.

دیازپام در بارداری

طی دوران بارداری بهتر است مصرف نشود.

دیازپام در شیردهی

در شیر ترشح شده و مصرف آن در شیردهی توصیه نمی‌شود.

دیازپام در بارداری

دیازپام در شیر انتشار می یابد.

نوزاد شیرخوار مادری که دیازپام مصرف میکند، ممکن است دچار رخوت شود، مشکلات تغذیه و یا کاهش وزن پیدا کند.

از مصرف این دارو در دوران شیردهی باید خودداری شود.

مقدار و نحوه مصرف دیازپام

اضطراب و فشار عصبی

بزرگسالان: بسته به شدت علائم، از راه خوراکی، مقدار ۱۰-۲ میلی گرم ۴-۲ بار در روز، یا از راه تزریق عضلانی یا وریدی، مقدار ۵-۲ میلی گرم مصرف می شود.

در صورت لزوم، مصرف از راه تزریقی طی ۴-۳ ساعت تکرار می شود.

مقدار و نحوه مصرف دیازپام

سندرم قطع مصرف حاد الکل

بزرگسالان: از راه خوراکی، در ۲۴ ساعت اول، مقدار ۱۰ میلی گرم ۴-۳ بار در روز مصرف می شود و سپس در صورت لزوم، به ۵ میلی گرم ۴-۳ بار در روز و یا در صورت نیاز (PRN) کاهش می یابد.

از راه تزریق عضلانی یا وریدی آهسته، مقدار ۱۰ میلی گرم و در صورت لزوم، طی ۴-۳ ساعت مقدار ۱۰-۵ میلی گرم دیگر مصرف می شود.

درمان کمکی در اسپاسم عضلات اسکلتی

بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار ۱۰-۲ میلی گرم ۴-۳ بار در روز، یا از راه تزریق عضلانی یا وریدی آهسته، مقدار ۱۰-۵ میلی گرم مصرف می شود.

در صورت لزوم، طی ۴-۳ ساعت این مقدار مصرف تکرار می گردد.

کزاز

شیرخوار یک ماهه تا کودکان پنج ساله : مقدار ۲-۱ میلی گرم تزریق عضلانی یا وریدی آهسته و طی ۴-۳ ساعت تکرار می شود.

کودکان پنج ساله و بیشتر: مقدار ۱۰-۵ میلی گرم هر ۴-۳ ساعت به صورت محلول یا وریدی آهسته، بر حسب نیاز، مصرف می شود.

درمان کمکی در اختلالات تشنجی

بزرگسالان: مقدار ۱۰-۲ میلی گرم ۴-۲ بار در روز مصرف می شود.

کودکان شش ماهه و بزرگتر : مقدار ۲-۱ میلی گرم ۴-۳ بار در روز از راه خوراکی مصرف می شود.

درمان کمکی در بی حسی و آندوسکوپی

بزرگسالان: مقدار ۱۰-۵ میلی گرم قبل از جراحی تزریق عضلانی می شود و یا درست قبل از عمل به آهستگی تزریق وریدی می شود.

مقدار مصرف برای دستیابی به اثر مطلوب متغیر است.

مقدار مصرف معمولاً کمتر از ۱۰ میلی گرم است، امّا تا ۲۰ میلی گرم هم ممکن است تجویز شود.

علائمی همچون آرام صحبت کردن می تواند به انتخاب دوز درست کمک کند.

استفاده از این داروها می تواند مصرف مخدرها را به ۱٫۳ برساند یا نیاز به مصرف را از بین ببرد.

درمان صرع مداوم

بزرگسالان: مقدار ۱۰-۵ میلی گرم ترجیحاً تزریق وریدی یا عضلانی می شود و در صورت لزوم در فواصل هر ۱۵-۱۰ دقیقه، تا دستیابی به حداکثر مقدار مصرف mg 30 تکرار می شود.

در صورت لزوم این مقدار هر ۴-۲ ساعت تکرار می شود.

کودکان یک ماهه تا پنج ساله: مقدار mg/kg 0.2-0.5 تزریق وریدی شده و در صورت لزوم هر ۵-۲ دقیقه، تا دستیابی به حداکثر مقدار مصرف ۵ میلی گرم، تکرار می شود.

این مقدار مصرف، در صورت لزوم، طی ۴-۲ ساعت تکرار می شود.

mg 1 وریدی هر ۲ تا ۵ دقیقه تا حداکثر mg 10 در صورت نیاز هر ۲ الی ۴ ساعت تکرار شود.

کودکان پنج ساله و بزرگتر: کنترل تشنج حاد تکرارشونده در بیمارانی که اکنون داروی ضد تشنج مصرف می کنند.

کودکان ۱۲ سال و بالاتر: mg/kg 0.2 به صورت استعمال رکتال با اپلیکاتور در صورت نیاز دوز بعدی را می توان ۴ الی ۱۲ ساعت بعد تجویز نمود.

کودکان ۶ الی ۱۱ سال: mg/kg 0.3 به صورت استعمال رکتال با اپلیکاتور، دوز دوم را می توان ۴ الی ۱۲ ساعت بعد در صورت نیاز تجویز نمود.

کودکان ۲ الی ۵ سال: mg/kg 0.5 به صورت اسعتمال رکتال با اپلیکاتور، دوز دوم را می توان در صورت نیاز ۴ الی ۱۲ ساعت بعد تجویز نمود.

موارد منع مصرف و احتیاط

موارد منع مصرف: بیماران مبتلا به میاستنیگراویس، حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به دارو، گلوکوم با زاویه باریک حاد، شوک، اغما (اثر خواب آور یا کاهنده فشار خون دارو ممکن است طولانی شود یا شدت یابد)، مسمومیت حاد با الکل همراه با افت علائم حیاتی (این دارو ممکن است ضعف CNS را تشدید کند)، در شیرخواران کوچکتر از ۶ ماه (متابولیسم آهسته دارو موجب تجمع آن خواهد شد).

موارد احتیاط :

الف) پسیکوز (در این گونه بیماران به ندرت مؤثر است و ممکن است سبب بروز واکنشهای متناقض شود)، میاستنیگراویس یا بیماری پارکینسون (ممکن است موجب تشدید این اختلالات شود)، اختلال در عملکرد کبد یا کلیه (دفع دارو طولانی می شود)، در بیماران سالخورده یا ناتوان (این افراد به اثرات CNS دارو حساس تر هستند)، در بیماران مستعد به اعتیاد یا سوء استفاده از دارو.

ب) قطع ناگهانی مصرف دیازپام ممکن است موجب بروز حملات ناگهانی در بیماران مبتلا به اختلالات تشنجی شود.

پ) مصرف دیازپام تزریقی در بیماران مبتلا به صرع کوچک یا سندرم Gastaut- Lennox ممکن است سبب بروز صرع مداوم تونیک شود.