موضوعات وبسایت : اجتماعی خانواده

متن ادبی در مورد سکوت

نویسنده : محمد پارسایی | زمان انتشار : 05 تیر 1398 ساعت 12:46

وقتی زنی دیوانه وار باتو بحث میکنه خوشحال باش

چون سکوت زن نشانه پایان توست …

_______________________

هر قطره اشک نشان دل شکستگی است

هر سکوت نشان "تنهایی” است

هر لبخند نشان مهربانی است

هر پیام نشانی از دل تنگی من برای تو است

_______________________

در سینه ، کویر لوت باقی مانده

دل ، لانه ی عنکبوت باقی مانده

من شاعر کوچه های غربت هستم!

از من دو سه خط سکوت باقی مانده

_______________________

سکوت می کنم عزیز

دقیقه ای ساعتی حتی روزها

می ایستم این ساعت همین لحظه همین جا

به احترام مرگ تمام احساسم …

_______________________

خسته شدم از توالی زندگی ام

از این همه ماست مالی زندگی ام

انگار فقط سکوت دوخته اند

بر روی نوار خالی زندگی ام

_______________________

سلامتیه اونایی که دهنشون پر حرفه

ولی اونقد مودبن که با دهن پر حرف نمیزنن فقط سکوت میکنن

_______________________

یادت هست نازنین؟

روزی پرسیدی این جاده کجا میرود

و من سکوت کردم

دیدی جاده جایی نرفت!

آن که رفت ، تو بودی …

_______________________

گاهی سکوت می آموزد بودن همیشه در فریاد نیست

اسطوره شدن یعنی در عین دور بمانی

یعنی باشی یا نباشی دوستت داشته باشند و دلتنگت شوند !

_______________________

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم

با اشک تمام کوچه را تر کردم

دیشب که سکوت خانه دق مرگم کرد

وابستگی ام را به تو باور کردم

_______________________

سکوت عاشق در برابر جفای معشوق

فقط بخاطر حرمت عشق است

_______________________

دیگه توی دنیا به چی اعتماده

کسی که براش مردی دوست نداره

منو بغض و بارون ، سکوت خیابون

دوباره شکستم چه ساده چه آسون

_______________________

سکوت بی بهانه ترین صدای مهر است

و من سکوت می کنم تا بگویم

دوستت دارم

_______________________

دلم یک آلزایمر کوچک می خواهد

آنقدر که یادم نرود به نفعم است که

به چند زبان دنیا سکوت کنم

_______________________

سکوت سرد فاصله ها تنم را می لرزاند

وقتی به نبودنت فکر م یکنم می سوزم

به یاد روزهایی که بودنت را نفهمیدم

_______________________

صدایت می زنم ، سکوت می شنوم

نگاهت می کنم ، چشم می بندی

چه شد که دستهایمان اینگونه با فاصله ها انس گرفت؟

چه شد که این گونه گمت کردم ، گم شدم

چه شد که گم شدیم؟

_______________________

در سکوت مبهم عشقی بزرگ

تو طنین آرزوهای منی

_______________________

گاهی لحظه های سکوت

پر هیاهو ترین دقایق زندگی هستند

مملو از آنچه می خواهیم

بگوییم ولی نمی توانیم بگوییم

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟




ارسال نظر

نام


ایمیل


نظر