خداوند متعال از آفرینش انسان هدفى را دنبال مى کرده است؛ از این رو در این دو جنس، گرایش هاى متفاوتى قرار داد تا در کنار یکدیگر به زندگى بپردازند و تکامل یابند.
خداوند متعال از آفرینش انسان هدفى را دنبال مى کرده است؛ از این رو در این دو جنس، گرایش هاى متفاوتى قرار داد تا در کنار یکدیگر به زندگى بپردازند و تکامل یابند.
بدیهى است هر مسئولیتى، علاوه بر توانایى لازم، امکانات و ابزارى نیاز دارد و اگر کسى از اینها سوءاستفاده کند، دلیل بر این نیست که خداوند ابزار ظلم را در اختیار وى قرار داده و یا او را توانمند ساخته است. همچنین تفاوت در توانمندى هاى هر صنفى به جهت تقسیم مسئولیت ها، دلیل بر سلطه نارواى یکى بر دیگرى نیست؛ زیرا خداوند متعال بر اساس حکمت و مصلحت و نیز ویژگى هاى زن و مرد، مسئولیت هایى را بر عهده آنان گذاشته است؛ یعنى، اگر مرد قدرت بدنى بیشترى دارد، زن نیز از مهر، عطوفت، صبر و حوصله بیشترى برخوردار است و این بدان جهت است که وظیفه مرد، کار کردن و تأمین معاش خانواده است که قدرت بدنى بیشترى مى طلبد. وظیفه زن نیز مادر بودن است که مهر، عاطفه و بردبارى بیشترى مى طلبد. اینکه مرد به اندازه زن از احساسات و عاطفه زیادى برخوردار نیست، دلیل بر ضعف وى نیست و یا اگر زن از توانایى جسمى کمترى برخوردار است، دلیل بر ضعف وى نمى باشد.
اقتضاى توازن و تلازم حق و تکلیف، وجود این تفاوت ها است؛ از این رو خداى متعال مى فرماید:
«وَ لا تَتَمَنَّوْا ما فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلى بَعْضٍ لِلرِّجالِ نَصِیبٌ مِمَّا اکْتَسَبُوا وَ لِلنِّساءِ نَصِیبٌ مِمَّا اکْتَسَبْنَ وَ سْئَلُوا اللّهَ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّ اللّهَ کانَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیماً»
؛
نساء ۴، آیه ۳۲.
«آنچه را که خداى متعال به هر یک از زن و مرد بیش از دیگرى داده است، درخواست نکنید؛ بلکه آرزوى داشتن آن را نیز ننمایید چرا که
خدا به همه چیز دانا بوده است و این تفاوت در آفرینش و اعطاى استعدادها، از روى علم و به تناسب هدف آفرینش از هر یک و در راستاى نظام احسن در کل خلقت بوده است».
بنابراین خداوند متعال، به مقتضاى جنسیت هر یک از زن و مرد وظیفه اى به آنان محوّل کرده است تا بتوانند در کنار یکدیگر، به تفاهم و تعامل بیشترى به زندگى خویش ادامه دهند؛ حال اگر کسى از توانمندى ها و دارایى خویش سوء استفاده کرد و در حق دیگرى ستم کند، مرتکب معصیت شده است و از لطف و محبت خداوند به دور خواهد بود:
«... وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الظّالِمِینَ» آل عمران ۳، آیه ۵۷.
و آنان را مجازات خواهد نمود:
«أَلا لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظّالِمِینَ»
.
هود ۱۱، آیه ۱۸.
«وَ لا یَزِیدُ الظّالِمِینَ إِلاّ خَساراً»
.
اسراء ۱۷، آیه ۸۲.
«إِنَّ الظّالِمِینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ»
.
ابراهیم ۱۴، آیه ۲۲.
البته براى مقابله با چنین افرادى راه کارهاى قانونى نیز وجود دارد؛ یعنى، کسانى که مورد ستم قرار مى گیرند، مى توانند با مراجعه به محاکم و دادگسترى ها، حقوق پایمال شده خویش را استیفا کرده و جلوى ظلم و تجاوز ستمگران را بگیرند. علاوه بر اینکه وظیفه همگانى است که با امر به معروف و نهى از منکر، کارهاى فرهنگى و فعالیت هاى سیاسى ـ اجتماعى، زمینه تحولات
و اصلاحات اجتماعى را فراهم سازند؛ نه آنکه توقع داشته باشند همه چیز آماده و ساخته و پرداخته از سوى خداوند فراهم شود! خداى متعال انسان ها را آفریده و امکانات و مسئولیت هایى به آنان داده است تا نظم برتر را به دست خود ایجاد کنند و بدانند که این سنّت الهى است که تا خود نخواهند و اقدام نکنند، سرنوشتشان دگرگون نخواهد شد:
«إِنَّ اللّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ»
.
رعد ۱۳، آیه ۱۱.
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:
- آيا زنان در حال حيض به فضيلت شب قدر نمي رسند؟
- چرا بر مرد نسبت به زن وظيفه ي تكريم وجود ندارد؟
- بلوغ دختر، تكليف دختر
- عبادت در دوران قاعدگي
- آيا بارداري و فرزند آوري جزو وظايف و تكاليف زن است و يا جزو حقوق او؟و آيا هر يك از زن يا مرد مي توان...