به گزارش
خبرنگار حوزه پایه و آبی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان
؛ با توجه به اینکه 29 اکتبراز سوی فیفا به عنوان روز جهانی مربی معرفی شده است، نگاهی داشتیم به سختی های کار مربیگیری تا با زندگی حرفه ای این افراد بیشتر آشنا شویم.
باید با پوست و گوشت و استخوان مربی باشی تا بفهمی چه می گویند، با دم و بازدم شاگردانت در طول تمرینات شروع می کنی، عرق میکنی، گلویت خشک می شود، همنشینی با قطره های باران، فریاد هایی از اعماق دل، ضربان بالای قلب تا صدای قلبت را بشنوی، استرس را درک می کنی و اما هیجان را...
صدای دم و بازدم ها را ...ولی باید برای همه مظهر اعتماد به نفس باشی....
برای شاگردانی که آسیب ديدگی دارند و در حین تمرین درد می کشند...و تو هم درد می کشی ..نگران می شوی...زندگی شخصی تو هم درگیر است،خانواده ات را مدتهای طولانی نمی بینی..به نبودن هايت عادت می کنند...
مربیگری شغل نیست،کار نیست،عشق است...
مربی بودن یعنی تعهد بی قید و شرط، یعنی استخوان لای زخم.....
همیشه در تب و تاب و تشویش...
تو با پوست و گوشت و استخوان مربی شدی...
خلق كردی ...محکم شدی که بهت تکیه کنند، کسی با یک ست ورزشی مربی نخواهد شد، باید تمرین کنی، عرق بریزی و از تمام وجودت برای ورزشکار مایه بگذاری...
به پاس تمام این زحمات روز جهانی مربی را باید به تمام مربیان تبریک گفت.
کتایون اشرف رئیس کمیته آب های خروشان قایقرانی اظهار کرد: از دوران مربیگری خاطرات تلخ و شیرین زیادی دارم اما تلاش یک تیم برای من خیلی جالب بود و حتی از تلاش آنها سرمشق گرفتم تیم نابینایان دراگون بوت بود زمانی که مربی این تیم بودم فعالیتشان خیلی تاثیر گذار بود.
وی افزود: این تیم تلاش زیادی می کرد و تیمی که من در نهایت برای حضور در مسابقات قهرمانی کشور بردم در مقایسه با تیمی که سالم بودند قابل باور نیست اما خیلی خوب کار کردند و رقابتشان فوق العاده تاثیر گذار بود و خودم در این میان چیزهای زیادی از تلاش آنها یاد گرفتم.
در ادامه این گزارش با طاهر کبوتری مربی تیم روئینگ جوانان قایقرانی نیز مصاحبه ای انجام دادیم که وی اظهار کرد: ما به تازه گی از مسابقات قهرمانی آسیا جوانان بازگشتیم و استراحتی خواهیم داشت سپس اردوها را از اول آذرماه آغاز می کنیم.
وی افزود: بهترین خاطراتی که دارم مدال هایی است که قایقرانان تیم کسب کردند و شاگردهایی هستند که از لحاظ اخلاقی و نتایج لیاقت مدال دارند خدا را شکر می کنم که به وعده هایی که دادم عمل کردم اگرچه می توانستیم در ماده چهار نفره روئینگ جوانان مدال بهتری به دست بیاوریم اما به خاطر اینکه علی شاه محمد نیا سینگل زده بود و بلافاصله رقابت در قایق چهار نفره را شروع کرد نتوانست با آمادگی کامل رقابت کند در مجموع با امکاناتاتی که در اختیار داریم و در مقایسه با کشورهایی مانند ژاپن،چین و هنگ کنگ از نتایج راضی هستم.
در ادامه این گزارش با قزلباش مربی تیم کانوپولو قایقرانی مردان مصاحبه ای انجام دادیم که وی در خصوص خاطات دوران مربی گری اش خاطر نشان کرد: بهترین خاطره ای که دارم مربوط به مسابقات جهانی 2009 است که در کانادا برگزار شد قرار بود من به همراه تیم بانوان برای مسابقات بروم اما روادید حراست تیم صادر نشد ودر آن زمان علی آبادی رئیس سابق ورزش و جوانان بود که به فدراسیون آمده بود و با قایق دراگون بوت در حال گشت زنی در دریاچه بودند وقتی از قایق پیاده شدند من موضوع عدم صدور روادید حراست را برای اعزام تیم مطرح کردم.
وی افزود: در آن زمان نایب رئیس فدراسیون مهین فرهادی زاد بود که وی ایشان را به عنوان حراست تیم تعیین کردند و به من گفتند که به سازمان بیایم تا مجوز را صادر کنند سپس بنده با موتور دنبال ماشین وی حرکت کردم و هنگامی که علی آبادی من را دید تعجب کرد زیرا با شتاب دنبال وی حرکت کرده بودم و همان روز مجوز وی را صادر کردند چون برای اعزام 24 ساعت زمان داشتیم.
قزلباش در ادامه تصریح کرد: یکی دیگر از رویدادهایی که برای من ارزشمند بود مسابقات قهرمانی آسیا کانوپولو بود که سال 2011 پس از 12 دوره در آن موفق به قهرمانی شدیم.
انتهای پیام/