احكام شير دادن
احكام شير دادن
٢٤٦٤ اگر زنى بچهاى را با شرايطى كه در مساله گفته خواهد شد شير دهد، آن بچه به اين عده محرم مىشود: اول: خود زن و آن را مادر رضاعى مىگويند. دوم:شوهر زن كه شير مال اوست و او را پدر رضاعى مىگويند. سوم: پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند. چهارم: بچههايى كه از آن زن به دنيا آمدهاند، يا به دنيا مىآيند. پنجم: بچههاى اولاد آن زن هر چه پايين روند،چه از اولاد او به دنيا آمده، يا اولاد او آن بچهها را شير داده باشند. ششم: خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند. يعنى به واسطه شير خوردن، با آن زن خواهر و برادر شده باشند. هفتم: عمو و عمه آن زن اگر چه رضاعى باشند. هشتم: دايى و خاله آن زن اگر چه رضاعى باشند. نهم: اولاد شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هر چه پايين روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند. دهم: پدر و مادر شوهر آن زن كه شير مال آن شوهر است، هر چه بالا روند. يازدهم: خواهر و برادر شوهرى كه شير مال او است اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند. دوازدهم: عمو و عمه و دايى و خاله شوهرى كه شير مال اوست هر چه بالا روند، اگر چه رضاعى باشند. و نيز عده ديگرى هم كه در مسايل بعد گفته مىشود، به واسطه شير دادن محرم مىشوند.
٢٤٦٥ اگر زنى بچهاى را با شرايطى كه در مساله گفته مىشود شير دهد پدر آن بچه نمىتواند با دخترهايى كه از آن زن به دنيا آمدهاند ازدواج كند و نيز نمىتواند دخترهاى شوهرى را كه شير مال اوست براى خود عقد نمايد بلكه احتياط واجب آن است كه دخترهاى رضاعى او را هم براى خود عقد ننمايد ولى جايز است با دخترهاى رضاعى آن زن ازدواج كند اگر چه احتياط مستحب آن است كه با آنان ازدواج نكند و نگاه محرمانه يعنى نگاهى كه انسان مىتواند به محرمهاى خود كند به آنان ننمايد.
٢٤٦٦ اگر زنى بچهاى را با شرايطى كه در مساله گفته مىشود شير دهد شوهر آن زن كه صاحب شير است به خواهرهاى آن بچه محرم نمىشود. ولى احتياط مستحب آن است كه با آنان ازدواج ننمايد و نيز خويشان شوهر به خواهر و برادر آن بچه محرم نمىشوند.
٢٤٦٧ اگر زنى بچهاى را شير دهد به برادرهاى آن بچه محرم نمىشود و نيز خويشان آن زن به برادر و خواهر بچهاى كه شير خورده محرم نمىشوند.
٢٤٦٨ اگر انسان با زنى كه دخترى را شير كامل داده ازدواج كند و با آن زن نزديكى نمايد ديگر نمىتواند آن دختر را براى خود عقد كند.
٢٤٦٩ اگر انسان با دخترى ازدواج كند ديگر نمىتواند با زنى كه آن دختر را شير كامل داده ازدواج نمايد.
٢٤٧٠ انسان نمىتواند با دخترى كه مادر يا مادر بزرگ انسان او را شير كامل داده ازدواج كند و نيز اگر زن پدر انسان از شير پدر او دخترى را شير داده باشد انسان نمىتواند با آن دختر ازدواج نمايد و چنانچه دختر شيرخوارى را براى خود عقد كند بعد مادر يا مادر بزرگ يا زن پدر او از شير همان پدر آن دختر را شير دهد عقد باطل مىشود.
٢٤٧١ با دخترى كه خواهر يا زن برادر انسان از شير برادرش او را شير كامل داده نمىشود ازدواج كرد و همچنين است اگر خواهرزاده يا برادرزاده يا نوه خواهر يا نوه برادر انسان آن دختر را شير داده باشد.
٢٤٧٢ اگر زنى بچه دختر خود را شير دهد آن دختر به شوهر خود حرام مىشود و همچنين است اگر بچهاى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد شير دهد ولى اگر بچه پسر خود را شير دهد زن پسرش كه مادر آن طفل شير خوار است بر شوهر خود حرام نمىشود.
٢٤٧٣ اگر زن پدر دخترى، بچه شوهر آن دختر را از شير آن پدر شير دهد، آن دختر به شوهر خود حرام مىشود چه بچه از همان دختر يا زن ديگر شوهر او باشد.