پرسش:
کودک
2 ساله
ای دارم که تنها فرزندم است به شدت دوستش دارم او هم مرا دوست دارد اما احساس می کنم آن وابستگی و علاقه ای که کودکان دیگر به مادرشان دارند را به من ندارد. هرگز او را تنبیه نکرده و نمی کنم به او آزادی عمل نسبی هم می دهم برای تفریح هم وقت می گذارم اما به عنوان مثال به شدت به دیگر وابستگانم مثلا برادرم وابسته است به طوریکه او را بیشتر از من دوست دارد یعنی به هنگام جدایی از او گریه می کند اما نسبت به جدایی از من بی تفاوت البته وقتی که او باشد.
پاسخ: خواهر عزیز خود شما می فرمایید که این حالت (عدم وابستگی به شما) زمانی است که افرادی مثل برادرتون پیش شما باشند. این امر غیر طبیعی نیست و دلیل بر جدایی عاطفی شما و فرزندتون هم نیست. کودکان بعضی اوقات در مقطع زمانی خاص ممکنه یک سرگرمی یا عامل شادی یا بازی جدید رو به یک عامل قدیمی تر و یکنواخت ترجیح بدن.
چراکه قدرت تفکر درمورد بعد از این رو ندارن. این مسئله جای نگرانی نداره. همچنان به او محبت کنید. او رو وابسته تربیت نکنید. در بازی ها با لحن کودکانه با او صحبت کنید و کاملاً خود را به سن و درک او برسانید. مخالفت خود رو در موضوع های مختلف با دلیل بیان کنید. همواره ارامش داشته باشید تا به او منتقل شود.